Γενικά
Πεζοπορία είναι η κίνηση με τα
πόδια και μόνο, η ορεινή πεζοπορία λοιπόν είναι η κίνηση στο βουνό από μέρη που
χαρακτηρίζονται γενικά βατά (μονοπάτια κλπ). Η ορεινή πεζοπορία δεν πρέπει να συγχέεται
με την ορειβασία.
Παρακάτω παραθέτουμε μερικές τεχνικές
που βοηθηθούν στη βελτίωση της
απόδοσης και των αντοχών μας.
1) Ξεκινάμε το βάδισμα με αργό
ρυθμό.
2) Η αναπνοή μας είναι έντονη
πριν αρχίσει η άμεση ανάγκη του οργανισμού για οξυγόνο. Έτσι αναπνέουμε βαθειά
από την στιγμή που αρχίζουμε να περπατάμε ή και πιο πριν. Συγχρονίζουμε την αναπνοή μας με το
βάδισμα μας: εισπνοή στο ένα βήμα, εκπνοή στο άλλο. Ακόμα αναπνέουμε
βαθειά και στις στάσεις που κάνουμε.
3) Ο διασκελισμός μας δεν
είναι μεγάλος, ώστε η προσπάθεια που καταβάλλουμε να είναι σταθερή. Στις
μεγάλες ανηφόρες ανεβαίνουμε συνήθως ζικ-ζακ. Όταν ανεβαίνουμε κόντρα
μικραίνουμε το διασκελισμό.
4) Ο ρυθμός μας είναι τέτοιος
ώστε να αποφεύγονται οι πολλές αλλά και οι πολύωρες στάσεις.
5) Ο ρυθμός μας δεν πρέπει να
επηρεάζεται από το πόσες ώρες έχουμε να περπατήσουμε γιατί συνήθως δεν ξέρουμε.
Θα πρέπει να είναι σταθερός και τέτοιος, που και δεκαπέντε ώρες αν χρειαστεί να
περπατήσουμε, να μην μας εξαντλήσει.
6) Γενικά δεν σκεφτόμαστε
πόσες ώρες έχουμε να περπατήσουμε και αν θ’ αντέξουμε.
7) Αποτελούμε ομάδα, δεν
ανταγωνιζόμαστε ούτε εντείνουμε την προσπάθειά μας να φτάσουμε πρώτοι στην
κορυφή. Έτσι εξαντλούμε και κουράζουμε τα πόδια που δεν μπορούν να μας κρατήσουν στο
κατέβασμα. Επί πλέον δεν θα μπορούμε να αντιμετωπίσουμε ένα απρόοπτο που τυχόν
παρουσιαστεί.
8) Όταν ξεκινάμε για μια
πορεία προσέχουμε το ντύσιμό μας να είναι τέτοιο ώστε να μην κρυώνουμε ούτε και
να ιδρώνουμε.
Ρυθμός περπατήματος
Το γρήγορο περπάτημα ( ένα
λάθος που κάνουν οι αρχάριο) συχνά οδηγεί στο τέλος της ημέρας να έχουμε πολύ
αργό ρυθμό και περισσότερη κόπωση. Σε γενικές γραμμές η αργή πεζοπορία είναι η
καλύτερη πεζοπορία. Με γρήγορο περπάτημα και κάνοντας πολλές στάσεις στο τέλος
θα έχουμε καλύψει την ίδια απόσταση, στον ίδιο χρόνο αλλά περισσότερο κουρασμένοι.Έχοντας έναν σταθερό ρυθμό στην πεζοπορία θα μας επιτρέψει να τηρούμε τα προκαθορισμένα διαλείμματα και όχι να σταματάμε κάθε τόσο επειδή λαχανιάσαμε ή μας κόπηκε η ανάσα..
Ο σταθερός ρυθμός θα μειώσει
συνολικά την δύναμη που βάζουμε στα πόδια, στους μύες, στους πνεύμονες, και
γενικά στο σύνολο του σώματος. Η αλλαγή της ταχύτητας όλη την ώρα κουράζει
περισσότερο από το να κρατάμε το ρυθμό σταθερό.
Ο τέλειος ρυθμός περπατήματος είναι κάτι πολύ προσωπικό και κάτι που βρίσκεται μετά από πολλές πεζοπορίες.
και λίγα ακόμα
και λίγα ακόμα
- Δοκιμάστε σε ένα ρυθμό
περπατώντας με συγκεκριμένο διασκελισμό και ταχύτητα. Καλός πεζοπορικός ρυθμός
είναι αυτός που σας επιτρέπει να περπατάτε επί μία ώρα στο ίδιο επίπεδο έντασης
χωρίς να κάνετε διάλειμμα.
- Ρυθμίστε τον ρυθμό σας
σύμφωνα με το πεδίο, τις καιρικές συνθήκες και με το βάρος που κουβαλάτε.
- Βρείτε την αρμονία των
κινήσεών σας και της αναπνοής σας. Χέρια, πόδια, λεκάνη και η αναπνοή μας
πρέπει να κινούνται αρμονικά.
- Μην διακόπτετε την πορεία
σας και τον ρυθμό σας εκτός εάν υπάρχει σοβαρός λόγος. Μικρά εμπόδια δεν θα
πρέπει να σας ανακόπτουν το ρυθμό.
- Είναι προτιμότερη η πεζοπορία αντοχής (μεγάλες αποστάσεις με αργό
ρυθμό) αντί κοντινών διαδρομών και γρήγορα.
- Ο ρυθμός και την ταχύτητα που έχετε κατά την πεζοπορία
θα καθορίσουν σε μεγάλο βαθμό και το πόσες στάσεις θα χρειαστεί το σώμα σας.
Ο σκοπός της στάσης - ξεκούρασης είναι να μειωθούν οι παλμοί της καρδιάς και να πάρουμε μια ανάσα. Επιπλέον δίνει στο σώμα το χρόνο για να φύγει το γαλακτικό οξύ που δημιουργήθηκε από τους μυς σας.
Προσπαθήστε να ξεκουράζεστε κάνοντας ένα δεκάλεπτο στάση κάθε μια ώρα περπατήματος. Είναι πιο αποτελεσματικό για την ανάπαυση και για να ανακτήσουμε δυνάμεις.