Λάθη στην πεζοπορία

Τα πιο συνηθισμένα λάθη στην πεζοπορία
Ακατάλληλα παπούτσια 
Παπούτσια ακατάλληλα για περπάτημα θεωρούνται αυτά που δεν εφαρμόζουν καλά στο πόδι και έτσι δεν προστατεύουν τον αστράγαλο, που είναι πολύ στενά (γιατί, εκτός από τις κάλτσες, πρέπει να λάβουμε υπ’ όψιν μας το φυσιολογικό πρήξιμο που θα υποστούν τα πόδια από το περπάτημα) και μας χτυπάνε, που έχουν σκληρές σόλες, που δεν είναι εύκαμπτα, που είναι «φαγωμένα», που γλυστράνε, που δεν μας δίνουν σταθερό πάτημα. Αν συμβαίνει κάτι τέτοιο, υπάρχει κίνδυνος για μικροτραυματισμούς, κράμπες, ακόμα και ζημιά στα γόνατα ή στους αστραγάλους.
Επίσης, δύο μέρες πρίν την πορεία, καλό είναι να κόβονται τα νύχια των ποδιών, για να μην πληγωθούν τα δάχτυλα από τις αρβύλες.

Μεγάλος διασκελισμός
 Οταν θέλουμε να περπατήσουμε πιό γρήγορα, μας φαίνεται λογικό να «ανοίξουμε» το διασκελισμό μας, αυξάνοντας την απόσταση ανάμεσα σε κάθε βήμα μας. Αυτό όμως, εκτός από αναποτελεσματικό, είναι και λάθος, γιατί καταπονούνται οι κνήμες και τα πέλματα, αφού το πόδι χτυπά με περισσότερη δύναμη στο έδαφος. Στην ουσία δεν κερδίζουμε τίποτα, μόνο διακινδυνεύουμε πιασίματα και μικροτραυματισμούς. Αν θέλει λοιπόν κανείς να πάει πιό γρήγορα, πρέπει να κάνει μικρότερα και πιό γρήγορα βήματα, διατηρώντας τον φυσικό του δρασκελισμό και μαθαίνοντας να τον εκμεταλλεύεται στο μέγιστο.

Λάθος πάτημα
Το πόδι δεν πρέπει να χτυπά στο έδαφος με δύναμη, ούτε όλο το πέλμα να έρχεται ταυτόχρονα σε επαφή με το έδαφος. Αυτό κάνει ζημιά στις κνήμες. Το σωστό είναι να φοράμε εύκαμπτα παπούτσια που επιτρέπουν στο πόδι να «κυλά» στο έδαφος, πρώτα η φτέρνα, μετά το πέλμα και τελευταία τα δάχτυλα.

Λανθασμένη κίνηση χεριών
Δεν πρέπει να κρατάμε τα χέρια μας πεσμένα όταν περπατάμε, ούτε και να τα κουνάμε χωρίς να τα λυγίζουμε. Οταν τα χρησιμοποιούμε αποτελεσματικά, τα χέρια αυξάνουν την ταχύτητά μας. Ο σωστός τρόπος είναι να τα κρατάμε λυγισμένα σε ορθή γωνία και να τα κινούμε μπρός-πίσω, χωρίς να τα σηκώνουμε πολύ.


Λανθασμένη στάση κεφαλιού
Το κεφάλι πρέπει να είναι σε όρθια θέση όταν περπατάμε, με το σαγόνι παράλληλο με το έδαφος. Ετσι διευκολύνεται η σωστή αναπνοή και αποφεύγονται άλλα προβλήματα όπως «πιασίματα» στο λαιμό, στο σβέρκο και την πλάτη. Τα μάτια πρέπει να βλέπουν μπροστά σε απόσταση μέχρι 6-7 μέτρα. Ετσι έχουμε χρόνο να αποφύγουμε τυχόν εμπόδια.

Λανθασμένη στάση σώματος
Το σώμα δεν πρέπει να γέρνει μπροστά ούτε πίσω. Αυτό δεν βοηθά σε τίποτα και μόνο ζημιά μπορεί να προκαλέσει. Η σωστή στάση είναι με το κορμί όρθιο, χαλαρούς τους ώμους και ψηλά το κεφάλι.

Ακατάλληλα ρούχα
Δεν πρέπει να φοράμε ούτε περισσότερα αλλά ούτε και λιγότερα από όσα πρέπει.
Κατάλληλα θεωρούνται : ευρύχωρο παντελόνι μάλλινο ή βαμβακερό ή λινό ή fleece (ανάλογα με την εποχή), άνετα βαμβακερά εσώρουχα ή θερμοεσώρουχα (τουλάχιστον 2 ζευγάρια), πουκάμισο βαμβακερό και άνετο, μάλλινο πουλόβερ ή fleece με ολόκληρο φερμουάρ μπροστά και ψηλό γιακά, χοντρές μάλλινες κάλτσες (τουλάχιστον 2 ζευγάρια), ορειβατικές γκέτες, γάντια & σκούφος για τον χειμώνα, καπέλο για τον ήλιο, αδιάβροχο μπουφάν, ριχτό και ευρύχωρο αδιάβροχο που να χωράει και το σακίδιο, αντιανεμικό με κουκούλα για προστασία από τον παγωμένο αέρα. Πάντα πρέπει να υπάρχουν εφεδρικά ρούχα στο σακίδιο, καλά προστατευμένα ώστε να παραμείνουν στεγνά σε περίπτωση βροχής. Επίσης, τα ρούχα πρέπει να έχουν έντονο χρώμα για να γινόμαστε ορατοί από τους άλλους.

Μικρή κατανάλωση υγρών
Πρέπει να καταναλώνουμε  αρκετό νερό πριν από το περπάτημα, κατά τη διάρκειά του αλλά και μετά. Καλό είναι να πίνουμε 10-12 ποτήρια νερό την ημέρα ή όσο πιό συχνά γίνεται. Πίνουμε ένα ποτήρι νερό δέκα λεπτά πριν ξεκινήσουμε το περπάτημα  και ένα ή δύο ποτήρια μετά. Τα αναψυκτικά δεν είναι καλή ιδέα ενώ αποφεύγουμε και τα οινοπνευματώδη. Το αλκοόλ μειώνει τις επιδόσεις και τα αντανακλαστικά.
       
Ζόρισμα στο ξεκίνημα της πεζοπορίας
Περπατάμε τα πρώτα 30 λεπτά της ώρας αργά, για να μπορέσει το σώμα να ζεσταθεί σταδιακά. Κάθε μιά ώρα πρέπει να ξεκουραζόμαστε και  να τρώμε λίγο, κυρίως σάκχαρα και τροφές πλούσιες σε συμπλέγματα υδατανθράκων (σταφίδες, ξηροί καρποί, σοκολάτα, αλμυρά μπισκότα, φυστίκια, φρούτα, σάντουιτς, ελαφριά φαγητά). Κατά την ανάπαυση, να φοράμε πάντα ζακέτα ή μπουφάν για να μην κρυώσουμε και να αλλάζουμε, αν μπορούμε, τα ιδρωμένα μπλουζάκια. Οταν τελειώσει η πορεία, βοηθούν λίγα λεπτά με ασκήσεις διατάσεως (stretching) και ένα ζεστό μπάνιο στο σπίτι.   

 Εξοπλισμός
Εκτός από τον ρουχισμό και τα τρόφιμα που αναφέρθηκαν πιο πάνω, γενικά απαραίτητος εξοπλισμός για τον πεζοπόρο ορειβάτη θεωρούνται:  ένα σακίδιο 30-40 λίτρων με υψηλή αντοχή και έντονο χρώμα, παγούρι ή γερά πλαστικά μπουκάλια για νερό, σακούλες για τη βροχή και τα σκουπίδια, πολυλειτουργικός σουγιάς, πυξίδα, χάρτης, κιάλια, σκοινί 20-30 μέτρων, φακός, μπαταρίες, αναπτήρας, ατομικό φαρμακείο, αντηλιακή κρέμα, σφυρίχτρα,  γυαλιά ηλίου, καπέλλο ή σκουφος,  μπατόν.